Kościół p.w. św. Marcina w Mazowszu
Kościół w Mazowszu wzniesiono prawdopodobnie dopiero w XV stuleciu. Wojny siedemnastego wieku, które przyniosły spustoszenie Mazowsza, nie wyrządziły poważniejszych szkód kościołowi. Był on jednak bardzo zaniedbany i wymagał znacznego remontu. Stan kościoła w 1775 roku był już bardzo zły. Wkrótce rozpoczęto budowę nowej świątyni, którą ukończono w 1782 roku. Niestety w roku 1864 świątynia spłonęła. Przyczynę pożaru źródła nie podają, być może powstał on od uderzenia pioruna. Tymczasowo wystawiono na cmentarzu drewnianą kapliczkę. Miała ona służyć celom kultowym do czasu wybudowania nowego kościoła.
W 1900 roku wzniesiono neogotycki kościół murowany z czerwonej cegły, stemplowanej znakiem cegielni: „DZIAŁYŃ”, konsekrowany w 1901 r. Ołtarz główny neogotycki, z wieżyczkową nastawą i maswerkową mensą. Z lewej strony w kaplicy ołtarz modernistyczny, wykonany po 1920 roku, dłuta Ksawerego Dunikowskiego. W kaplicy z prawej strony ołtarz neogotycki, ale nieco mniejszy. Na wyposażeniu kościoła chrzcielnica drewniana późnobarokowa. Monstrancja – słońce z końca lat osiemdziesiątych XIX wieku. Krucyfiks z XVIII w., wysokość 154 cm. Chorągiew procesyjna z 1904 roku, z haftowaną na awersie figurą Matki Boskiej Niepokalanej, chorągiew procesyjna mniejsza z I poł. XX wieku z haftowaną na awersie figurą św. Teresy. Mosiężny, złocony kielich neobarokowy z XIX/XX wieku. W murowanym chórze muzycznym neogotycki prospekt organowy wykonany w 1910 r. przez Dominika Biernackiego z Dobrzynia n. Wisłą.
