W czernikowskim pejzażu są takie miejsca, gdzie trafia się albo z potrzeby serca lub więzi, albo też rzadko, a niekiedy tylko z konieczności. To cmentarze różnych wyznań, spojone przemijaniem i tożsamością. Są również miejsca liczne w gminie, zatrzymujące wzrok przechodnia, to krzyże i kapliczki przydrożne. „Te wznoszone przy drogach, polach i na bezludziu arcydzieła sztuki ludowej sprzęgły się z charakterem wsi polskiej nierozdzielnie”. Są wreszcie miejsca urokliwe, gdzie kompozycje architektoniczne i przestrzenne wywołują często nostalgię i przywodzą na myśl sielski obraz wsi. To siedliska ziemiańskie i otaczające je parki, raj ziemskich rozkoszy. Wszystkie te miejsca łączy wspólna głęboka refleksja nad sprawami doczesnymi i tymi poza czasem i przestrzenią. Niezależnie od uwarunkowań historycznych mają one istotny wpływ na kształtowanie systemu wartości etycznych i estetycznych, zarówno w życiu duchowym, jak i kulturowym społeczeństwa.
